Over de vriendschap van Bambi Skaga onze IJslandse Hond en haar vriendin Esther de Jong.

Esther en Skaga gaan samen naar Schiermonnikoog
Esther schrijft haar verhalen in onze IJslandse Honden groep op Facebook. De groep is privé, dus je moet eerst lid worden wil je haar daar volgen. Maar ik dacht het is ook wel leuk om haar verhalen hier te plaatsen. Dan kunnen ook niet Facebookers het lezen.

Esther en Skaga naar Schiermonnikoog!

Esther vertelt:

Hoi hoi, daar was ik weer! Gisteren ben ik met Skaga een dagje Schiermonnikoog geweest. Op de boot was ze super braaf en we zijn zelfs even op het dek geweest. Eenmaal aangekomen zijn wij overgestapt op de bus, dat vond ze wel een beetje spannend. We zijn bij de laatste halte uitgestapt en daar een wandelpad in gegaan. Eerst kwamen we een stukje door de duinen, dat was echt heel mooi daar!

Na een tijdje wandelen zagen we eindelijk de zee.

Op het strand mocht Skaga aan de 15 meter lijn, zo kon ze wel lekker rennen, maar er niet van door gaan. Ze genoot er aanzienlijk van, lekker rennen over het strand en af en toe het water in. Zelf liep ik ook lekker door de branding. Na ruim 1,5 uur gewandeld te hebben op het strand, zijn we even naar een terrasje gegaan. Ook daar was ze zo braaf Daarna zijn we weer terug gegaan naar het strand en daar hebben we nog een half uurtje gewandeld. Na die tijd zijn we richting het dorp gelopen en daar nog een wandelpad in gegaan. Ergens verderop hebben we even een pauze gehouden bij een bankje. Daarna nog even een ijsje gehaald.

Voor ik het wist was het al weer tijd om naar de bus te gaan.

Dit keer was het best druk in de bus, maar ze deed het zo goed. Toen we aankwamen moesten we nog even wachten op de boot. Eenmaal op de boot ging ze languit op de grond liggen, ze was echt helemaal op, ik zelf eigenlijk ook wel. Bij Lauwersoog werden we weer opgehaald door Wim Finkers, hij had ons die ochtend ook gebracht. Ook in de auto hoorde je niks meer van Skaga Het was een volle, maar leuke dag en zeker voor herhaling vatbaar! Echt genieten met een grote G

Ook zijn wij te vinden op  Facebook.

About the friendship of Bambi Skaga and her girlfriend Esther de Jong

Esther and Skaga went to Schiermonnikoog together. Esther writes her stories in our Icelandic Dogs group on Facebook. The group is private, so you must join first if you want to follow her there. But I thought it would also be nice to post her stories here. Then non-Facebookers can also read it.

Esther wrote:

Hi, there I was again! Yesterday I spent a day in Schiermonnikoog with Skaga. She was super good on the boat and we even went on deck for a while. Once we arrived we switched to the bus, which she found a bit exciting. We got off at the last stop and took a walking path there. First we went through the dunes for a bit, which was really beautiful there!

After walking for a while we finally saw the sea.

On the beach, Skaga was allowed to use the 15-meter line, so she could run comfortably, but not run away. She enjoyed it immensely, running along the beach and occasionally getting into the water. I also enjoyed walking through the surf myself. After walking on the beach for more than 1.5 hours, we went to a terrace. She was so good there too💕 Then we went back to the beach and walked there for another half hour. After that time we walked towards the village and took a walking path there. Somewhere further along we took a break at a bench.

Then I got an ice cream and before I knew it it was time to go to the bus.

This time it was quite busy on the bus, but she did so well. When we arrived we had to wait a while for the boat. Once on the boat she lay down on the ground, she was completely exhausted, and so was I. At Lauwersoog we were picked up again by Wim Finkers, he had also taken us that morning. You didn’t hear anything from Skaga in the car either😂 It was a full, but fun day and definitely worth repeating! Really enjoy it with a capital G❤️

You can find us also on Facebook.

Over de vriendschap van Bambi Skaga onze IJslandse Hond en haar wilde dieren in het veld.

En dan opeens weet je weer dat je een Husky hebt!
Ik was bij Ati, de drie rooie duivels mee, lekker keihard rennen met hun corgievrienden op het grote corgielandgoed. Als gekken gingen ze met z’n allen tekeer. Dan zou je toch denken dat het daarna wel genoeg is, toch? Gokje wagen? Net als toen we starten, gewoon twee meter (hooguit) overbruggen van de auto naar de vrije rennierenniewereld. We gaven ze aplaus erbij, als een speer rechtuit, zo erin! Knappe dames. Maar toen terug, zouden we het wagen? Ik dacht nog even…. TE LAAT! Skaga neemt een snelle NickieLaudabocht om de Caddy heen en rent het vrije gras in, sloot over en hup een weiland in met lang gras, Weg WAS ZE! Ik dacht die is weg, zien we nooit meer terug. Opeens zie ik drie witte kontjes in de verte. Ze zal toch niet dat ook gezien hebben? Ze kan echt vijf weilanden ver kijken, de stinkerd. Ati bedenkt zich niet en stapt in haar snelle groene crossauto en gaat rechts het landpad op, richting de kontjes. Ik blijf ondertussen fluiten op m’n roze snerpfluitje en afwisselend ook nog keihard krijsen of dan weer een keer roepen met m’n allerliefste slijmstem uhglfgt!
Dan opeens zie ik iets kei en keihard rennen totaal aan een andere kant, ik herken m’n eigen Bambi niet, maar het blijkt haar wel te zijn en dan opeens duiken er ook een koppel eenden de lucht in en ja hoor, met Skaga! Nu over een kleiblubberkloetenland. ze rent eerst naar me toe en dan van me af en daar zie ik ook een fietser stoppen. Ik krijg hoop. Tevergeefs. de fietser rijdt naar Ati zie ik en dan rijden ze samen naar de blubber en ik zie Ati uitstappen, hoor wat geblaf, dit keer een blaf zo van ‘Hey wat gezellig, jij ook hier?’

Tjak ik heb je

En dan racen ze beide mijn kant weer op in het groene racewagentje. Wat ben ik opgelucht.
Ati vertelt me dat ook zij onderweg weg en Bambies en hazen en eenden zag!
En of ik haar ooit nog weer los laat? Jawel hoor, dat zien we dan wel weer. En anders hebben we ook geen avonturen meer. Alleen in Zweden mag het niet, daar hebben ze echt teveel Bambies.

Ook zijn wij te vinden op Facebook.

About the friendship of Bambi Skaga our Icelandic Sheepdog and her wild animals in the fields.

And then suddenly you remember that you have a Husky! I was with Ati, the three red devils along, running fast with their corgie friends on the large corgie estate. They all went crazy like crazy. Then you would think that it would be enough after that, right? Gamble? Just like when we started, just bridge two meters (at most) from the car to the free racing world. We gave them a round of applause, straight ahead, right in! Beautiful ladies. But then back, would we dare? I thought for a moment... TOO LATE! Skaga takes a quick NickieLauda turn around the Caddy and runs into the open grass, across the ditch and into a meadow with long grass, AWAY THEY WERE! I thought she's gone, we'll never see her again. Suddenly I see three white butts in the distance. She couldn't have seen that too, could she? She can really see five fields away, the stinkiestink. Ati doesn't think twice and gets into her fast green cross car and heads right onto the country path, towards the butts. In the meantime, I keep whistling on my pink whistle and alternately screeching loudly or shouting again with my sweetest slime voice, uhglfgt! Then suddenly I see something running really fast on the other side, I don't recognize my own Bambi, but it turns out to be her and then suddenly a pair of ducks dive into the air and yes, with Skaga! Now about a clay blubber cunt country. she first runs towards me and then away from me and I also see a cyclist stop there. I get hope. In vain. I see the cyclist driving to Ati and then they ride together to the mud and I see Ati get out, hear some barking, this time a bark like 'Hey, how nice, are you here too?' Well, TJAK, I got you! And then they both race back towards me in the green racing car. How relieved I am. Ati tells me that she too saw Bambies and some haze and ducks on the way! And will I ever let her go again? Yep, we'll see about that again. And otherwise we won't have any more adventures. Only in Sweden it is not allowed, they really have too many Bambies there.

You can find us also on Facebook.

Luffe, Gifta, Whizzy en Dimmie

Bliksum bezoekjes aan Luffe, Gifta, Whizzy en Dimmie. Apeldoorn, Doetinchem, Epe en Almelo in twee dagen. En slapen op een fijne betaalde camperplaats vlakbij Apeldoorn en later op het erf bij Leonore in Almelo. Een mooie manier om af te kicken van onze fantastische reis naar Oostenrijk. Ook Bera was blij met de alleen aandacht en de bezoekjes aan nog meer ‘pupjes’ / puber IJslandse Hondjes. We werden overal hartelijk ontvangen. En ohohoh wat waren ook deze honden mooi en wat hebben ze het allemaal goed.
En dan het weerzien met Twirre en Skaga en samen ouderwets wandelen op ons mooie Hogeland.

Skaga Miss Bera and Twirre, Icelandic Sheepdogs from Fráhálendi

Luffe, Gifta, Whizzy en Dimmie

After our trip we went for visits to Luffe, Gifta, Whizzy and Dimmie. Apeldoorn, Doetinchem, Epe and Almelo in two days. And sleep at a nice paid camper place near Apeldoorn and later at Leonores place in Almelo. A great way to kick back after our fantastic trip to Austria. Miss Bera was also happy with the alone attention and the visits to even more 'puppies' / already in their puberty. We were warmly welcomed everywhere. And ohohoh how beautiful these dogs were and how well they are all doing. And then at the end of this journey seeing Twirre and Skaga again and taking an old-fashioned walk together on our beautiful Hogeland (hálendi).

 Icelandic Sheepdogs from kennel Fráhálendi

Ook zijn wij te vinden op Polarsteps en op mijn pagina op Facebook.

Part two

Ilvar and Ilvie, grandgrand children from our Miss Bera are coming to the Netherlands. A female and a male puppy.
Icelandic Sheepdog puppy’s from Jutta Blechschmidt from the kennel Islandhunde von Feinasberg. We started on the 14 th of march heading first to Felsberg, where our friends Lia ter Braake en Frans van der reep are living. We stay the night with them. Next day , we promissed to come back on our way back and stay a bit longer, we go to Salzburg, also to friends which we hadn’t seen for six years because of the corona. We stayed a few days and visit the old city of Salzburg en the ‘The Augustiner Bräu Mülln’ where you can bring your own food and bye the beer. And dogs always allowed, so Miss Bera came with us. On sunday we went half hour back to Germany and visit the ‘Königsee'(Kingslake) After a big walk and a lovely lunch we drove into Austria again and went to the:

Rossfeld-Panoramastraße

So stunning beautiful!!! All around you filled with mountains. Our world is just amazing!

Heading for Waldenstein

Next, on mondaymorning heading for Waldenstein, to pick up the two little puppy’s. And meet Jutta in real, we know each other for many years but never net before. It was one big party  together. Also what a beautiful area. We didn’t want to leave. We start right away with cuddling the baby’s , sitting together in the grass. Wowwowwow, so endless sweet and calm they are!

Goodbye Jutta! Goodbye Waldenstein.

Saying goodbye to Jutta and staying in Austria at the ‘Traunsee’ for a few days before heading to Lia again and to the Netherlands
The pups liked everything we did, they just adventured everything with us. Also trafeling by camper, no problem.
Than the most hardest part for us, saying goodbye to them too and deliver them to the new owners in The Netherlands.
But all went very smoothie and we love the new owners Ingeborg and Karen and her parents. They where waiting for us in front of the restaurant waving.

Wim and I didnt stop, we stayed in Apeldoorn to visit the next day three other puppy’s, bigger ones, young dogs already in their puberty. In my next blog I’ll write about them. Stay tuned!

Enjoy with us and follow our stories. We will be also at Polarsteps and on my page on Facebook.

Deel twee

Ilvar en Ilvie, achterkleinkinderen van onze juffrouw Bera komen naar Nederland. Een teefje en een reutje. IJslandse Honden, pups van Jutta Blechschmidt van de kennel Islandhunde von Feinasberg. We zijn op 14 maart begonnen en gingen eerst naar Felsberg, waar onze vrienden Lia ter Braake en Frans van der Reep wonen. Wij overnachten bij hen. De volgende dag hebben we beloofd op de terugweg terug te komen en wat langer te blijven, we gaan naar Salzburg, ook naar vrienden die we vanwege de corona al zes jaar niet meer hadden gezien. We verbleven een paar dagen en bezochten de oude stad van Salzburg en de ‘The Augustiner Bräu Mülln’ waar je je eigen eten mee kunt nemen, het bier moet je dan bij hun afnemen. Honden mogen altijd mee, dus Miss Bera ging mee.
Op zondag zijn we een half uurtje terug gegaan naar Duitsland en hebben we de ‘Königsee’ bezocht. Na een flinke wandeling en een heerlijke lunch zijn we weer Oostenrijk binnen gereden en zijn we naar de:

Rossfeld-Panoramastraße

Zo overweldigend mooi!!! Overal om je heen vol bergen. Onze wereld is gewoon geweldig!

Naar Waldenstein, naar de pups!

Vervolgens op maandagochtend richting Waldenstein, om de twee kleine puppy’s op te halen. En ontmoet Jutta in het echt, we kennen elkaar al vele jaren, maar nooit eerder in het echt ontmoet. Het was één groot feest samen. Ook wat een prachtig gebied. Wij wilden er wel voor altijd blijven. We beginnen meteen met het knuffelen van de baby’s, samen zittend in het gras. Wowwowwow, zo eindeloos lief en rustig zijn ze!

IJslandse Honden in Oostenrijk, Urmutti, mutti und babies!

Tot ziens Jutta! Tot ziens Waldenstein.

Afscheid nemen van Jutta en een paar dagen in Oostenrijk verblijven aan de ‘Traunsee’ (Wij dachten eerst dat het ‘Draumsee’ heette en dus noemen wij deze plek nog steeds het ‘Droommeer’), voordat we weer naar Lia en naar Nederland gaan. De pups vonden alles leuk wat we deden, ze beleefden gewoon alles met ons. Ook reizen met de camper, geen probleem. Dan het moeilijkste voor ons, ook van hen afscheid nemen en ze afleveren bij de nieuwe eigenaren in Nederland. Maar alles verliep heel soepel en wij zijn ook dol op de nieuwe eigenaren Ingeborg en Karen en haar ouders. Ze stonden al zwaaiend op ons te wachten voor het restaurant.

Wim en ik stopten niet.

We bleven in Apeldoorn om de volgende dag drie andere puppy’s te bezoeken, grotere, jonge honden die al in de puberteit zijn. In mijn volgende blog zal ik erover schrijven. Blijf kijken! Geniet met ons mee en volg onze verhalen. Ook zijn wij te vinden op Polarsteps en op mijn pagina op Facebook.