Pupjes geboren

We zitten in een zoete droom. Maar er ging een heel avontuur aan vooraf. Daar waar Miss Bera naast me ging zitten , zowat op m’n hoofdkussen, poot tegen me aandrukkend en dan flink in m’n oor ging hijgen, zo van ‘De bevalling begint’ dat een hele nacht volhield en dat je echt dacht het komt eraan en dat het dan nog wel een week kon duren voordat het jonge gespuis echt kwam, daar doet Skaga het compleet anders. Skaga zit op de grond richting halletje je zo dwingend hypnotiserend aan te kijken dat je er ook wakker van wordt en dan blijft dwingen, zo van, ‘HUP, jij LAAT mij er NU uit!’ In het begin deed ik dat maar omdat mevrouw niet terug komt en ik haar dan diep uit de tuin weg moet halen, terwijl ik bang in het donker ben en ik bovendien bang ben dat zij in één van de puppykuilen gaat bevallen, want overdag ligt ze daar uren in. Dus halverwege nacht sommeer ik haar gewoon ‘Je GAAT maar gewoon in de gang plassen’ En dat doet ze netjes… De volgende ochtend gaat ze neurotisch de hele vloer likken en ook de kussens. Dan weet ik dat ze misselijk is. En ja hoor ze gaat overgeven, eerst vleesvoer en daarna iets van touw, yak. Maar ik weet dat nu de bevalling komt, tenminste dat denk ik dan zeker te weten. Ze stopt ook met slikken en gaat hijgen, net als Bera. Het hijgen veranderd in heel zachtjes iets wat lijkt op pers weeën, dus ik denk weer ‘we zijn er bijna’. Maar het duurt heel lang en ik ga me zorgen maken. Probeer iedereen te bereiken en dat lukt niet echt, stuur filmpjes van hoe ze doet. En dan komt onze lieve Ati langs met het verlossende woorden ‘Ja het zijn pers weeën’. Dus mijn gevoel was goed en mijn zorgen ook want het duurde veel te lang. Met hulp van Ati komt de eerste pup eruit, helaas dood. We zijn er kapot van en ik maak me nog meer zorgen. Komt dat wel goed. Skaga blijkt daarna, of misschien ook wel al daarvoor, weeën zwakte te hebben, ik had er nog nooit van gehoord. En nu dan? We bereiken onze dierenarts en in overleg krijgt onze Skaga weeën opwekkers, dit ook om hopelijk een keizersnede te voorkomen. We gaan de goede kant op, na een uur wordt een gezonde pup geboren en gelukkig daarna binnen een aantal uren nog vier gezonde pupjes. Tussendoor maken we wandelingen door de tuin , ook om extra weeën op te wekken, gepaard met handdoek en zuigertje en schaar in de hand, voor het geval dat. Om 12 uur ’s nachts maak ik op aanraden van Ati nog laatste wandeling met zaklantaarn en Skaga weer aan de lijn door de tuin en dan we zien een hele andere Skaga, de bevalling is nu echt voorbij, geen weeën meer en Skaagje wil het liefst heel snel, hup naar de kraamkamer, naar haar pupjes. Ik ga haar eerst nog van achteren douchen en goed afdrogen, verschoon inmiddels ook snel de werpkist en dan om 2 uur vallen we met z’n allen in een lieve zoete droomslaap. Dankjewel lieve lieve Ati, die de hele dag en hele avond bij ons is gebleven. Zonder jou hadden we dat nooit gered. Jij bent echt de beste.

31 maart, de pupjes groeien als kool en mama Skaga doet het super.