Even een update over onze nestplanning. Zoals de meesten van jullie al wel weten is de dekking met Bera helaas weer mislukt, dit keer omdat we te laat waren en eigenlijk voor niets de vakantie in Noorwegen hadden afgebroken. Tjatja, als je met drie vruchtbare dames op pad bent kan je eigenlijk wel de klok erop gelijk zetten dat ze dan ook alle drie loops worden. De jonge reu Dux heeft zich keurig gedragen en de dames goed beschermd, dat dan weer wel. En ongezellig was het zeker niet. Maar om op de 11e dag van de loopsheid te horen dat het nu wel zover is en misschien zelfs al wel te laat, dat hadden we niet verwacht.. En te laat was het. wat heeft Bera ons het ook flink duidelijk gemaakt, ze wilde echt niet meer, terwijl ze in Noorwegen voor iedere knappe hond lag te rollebollen op de grond. Niet getreurd, ze is vrij regelmatig loops, dus in februari verwachten we dat ze voor de allerlaatste keer gedekt kan worden. Wij gaan ervoor!

Alhoewel waar ik ook niet van geslapen heb is van het feit dat we allemaal knutjes om ons heen hebben nu, hahaha, ja echt waar! Zouden er wat meegekomen zijn in de koffers? En dat ze hier nu ergens een nest hebben? Ze zijn heel klein en prikken KEIHARD! In Noorwegen waren ze niet hoor en hier dus nu wel! Pffff…en wat mis ik Noorwegen! De schone lucht en het schone water overal. Wild kamperen, wie had dat ooit gedacht dat ik dat zou durven. Nu wil ik eigenlijk niet anders meer. Wat een fantastisch land. Terwijl ik wat foto’s zoek om hier te plaatsen beleef ik de reis weer opnieuw. En dan nog heerlijk aan het eind nagenieten in Meppen/Duitsland met Susanne Bussler en Linda Herklots.