Het is geloof ik al de 8e dag in Weesp en het oppassen zit er al weer bijna op, oppassen op mooie Gabber, een kruising IJslander/Vlinderhond.
Vannacht word ik beetje te vroeg wakker. Ook wel logisch want ik ga ook steeds eerder slapen. Het hele ritme gooi ik hier in de war merk ik. Het is vijf uur en Gabber staat gelijk vrolijk bij de voordeur, want ja zodra je wakker bent moet je gelijk een korte plasronde doen. Hij komt snel weer binnen zoals altijd en ja hoor gaat ook gelijk snelle rondjes draaien in het kleine keukentje op de boot… Hij blaft niet, want hij weet wel, dan zeg ik gelijk dat ik geen Carola heet, maar Astrid en bij mij is dat NOTDONE, zeker zo vroeg niet. Heel zachtjes kreunen mag wel, maar dan wel heel lief, niet dwingend. Zijn kraaloogjes geven haast licht, zo snoezig en zo blij opgewonden dat hij is. We doen een kluifje, want echt eten dat is nog veel te vroeg zeg! Kom op, dat doe ik nu ook nog niet hoor, alhoewel… De Prins krijgt een zachte kluif, die heel lekker geurt en de dames Miss Bera en HKH Freyja II een klein hard kluifje… ok Gabber heeft hem al snel op en krijgt ook nog zo’n andere. Bera heeft inmiddels die van Freyja afgepakt en Freyja komt me dat vertellen. Ik pak het vieze kwijlerige halfwitte afgeknabbelde teviesomvasttepakken kauwding af en geef het terug aan Freyja. Bera kijkt me aan: “Weet je het wel zeker vrouwtje? Er staat toch geen naamkaartje op! En nu dan?” Met haar grote echt onschuldige ogen kijkt ze me verward en verbaasd aan. Ok, ik geef haar nog een dikkere, met als gevolg dat zij nu nog de enige in de ruimte is die flinke smak geluiden maakt op de boot. De knabbelpotten van Carola zijn al bijna leeg.
Heerlijk om zo hier zo vroeg op de boot, op de Vecht, wakker te zijn en in alle rust te kunnen schrijven. Ik ga zometeen maar eens beginnen met een voorwoord of een inleidend verhaal te schrijven voor in mijn boek. Het boek wat nu echt vorm krijgt. Ik heb ongeveer 35 verhalen klaar. Opmaak ervan gedaan, sommige stukken wat herschreven.
Aan het brainstormen met mezelf hoe ik het ga brengen aan het publiek. Ik ga een soort lezing doen deze zomer, afgewisseld met een paar liedjes, oa ‘Mijn kleine hartendief’.

Chillen aan de Spiegelplas!

Even een klein lief berichtje.
Morgen gaan we met de hele bubs op reis, o.a. werken aan mijn boek. En nu ben ik alles aan het archiveren, tjonge wat een KLUS! Maar wat er zeker erg leuk aan is, zijn alle lieve herinneringen die je dan tegen komt! Zoals deze leuke foto van Puppy Miss Bera. Helemaal moe van het spelen was ze met haar treasures op ons bed in slaap gevallen. Is het niet aandoenlijk?! Wat een snoepje! Het is bijna 1 uur in de nacht alweer, terwijl ik dit opschrijf. Nog een half uurtje aan t werk en dan huphup naar bed!
Morgen staat de wekker redelijk vroeg.

Niet dat ze dit heeft gegeten en gedronken… nee… en ook niet dat ze dit nou echt mocht hebben… nee … gewoon eerlijk gevonden!

Websites bouwen is soms ook heeeeeeeel erg moeilijk hoor en vooral als opeens overal rare tekens staan en je echt niet weet hoe je ze weg moet krijgen. Maar na twee dagen en één slapeloze nacht is het toch gelukt met behulp van weer een intelligente leukerd, dit keer uit Twente. Ik kwam er zelf niet meer uit. En ik moet wel eerlijk zeggen dat van WordPress zelf de hulp wat tegenvalt, duurt ook heel lang…
De hondjes zijn de laatste dagen erg verwend door de knuffelmeisjes hier uit het dorp, omdat we zelf veel weg waren. Optreden met De Heidedoosjes, pupjes knuffelen bij een vriendin en naar het theater in Assen, ook om te kijken of dat is voor Gre Parelmoer.
Dus de hondjes niet mee. Ook als wij hier zelf pupjes hebben, staan de meisjes altijd paraat om te helpen. Eén groot feest is het dan. Ik kan haast niet wachten tot het april is en we naar Miss Bera haar nieuwe vriend gaan… Het is nu voor 95 % zeker wie het wordt, maar ik kan het pas zeggen als het 100 % zeker is en dan zal ik hier ook een mooie foto plaatsen.
Maandag vertrek ik naar Carola Kesteloo in Weesp, om samen met haar aan mijn boek te werken. We hebben er zo’n zin in. zondag ga ik alles archiveren en op een stickje zetten, laptop mee en gaan met die banaan.. Maar ja, Carola woont ook heel mooi op een boot en ik zie zulke mooie winterfoto’s voorbij komen, dus ik neem m’n fotospullen ook mee!
Sneeuwkleding…warme sokjes, ijzertjes voor onder de schoenen… Deense snoepjes voor de dames, waar daar kunnen ze echt niet meer zonder.
Onze dametjes gaan dus naar hun vriendje Gabbertje. Gabber is ook een IJslander, eentje zonder stamboom en waarschijnlijk een mooie kruising, een Grijslander noemen we dat ook wel. Knap issie zeker!
Welterusten allemaal, droom zacht…

Is hij geen plaatje?

Gabber is een echte boothond.

Is hij geen plaatje!

Fotomodel Gabber.

‘Over ons’ schrijven was makkelijker dan ik dacht. Huphup het vloeide er zomaar uit. En heerlijk is het om er dan foto’s bij te zoeken en de herinneringen dei daar dan bij horen weer te voelen. Vandaag was een repeteerdag voor één van mijn muzikale actjes en ook gelijk een binnenblijfdag omdat het buiten één dikke ijslaag is en zowel ik als mijn hondjes er geen zin in hadden. Echt als ik de deur open deed wisten HKH Freyja II vooral en ook Miss Bera niet hoe snel ze zich weer om moesten draaien richting binnen.
Vind ik een prachtige foto van onze Oostenrijkse oppas die ik via pawshake vond.
Wat hadden de honden het goed bij Ella en haar familie! Netjes werden de dames opgehaald met de auto en de volgende middag brachten wij een bezoekje aan Seekirchen, een mooi plekje vlakbij Salzburg. Van alles werd er vrolijk uitbundig verteld. Wat een leuke honden! Bera had ook iets stouts gedaan en heel stiekum ook.. Ze had ’s middags ergens buiten een kippeneitje gevonden en voorzichtig mee naar binnen genomen om vervolgens ’s avonds het achter de bank op te gaan eten… Krakkraakkrak… heel stout en echt Bera!
Tot de volgende blog!

Logeren in Seekirchen bij Ella Breitfuß.

Jonge HKH Freyja II met Prins Piebe, onze jeweetwel kater.

Mijn tweede blog hier… Zoveel al weer geüpdatet hier en wat is het leuk om door alle herinneringen heen te gaan, op zoek naar mooie foto’s voor op deze website. Verhalen die erbij horen en ook weer zien hoe verschillend onze twee honden zijn en hoe ze inmiddels toch aan het ouder worden zijn. Miss Bera nu 5 jaar en HKH Freyja de II 11 jaar alweer. In maart zijn ze jarig, de dames, al bijna tijd weer voor een verjaardags fotoshoot.
Miss Bera is nog altijd even speels en ondeugend en ons HKHaatje loopt wat trager nu en heeft wat staar al op de oogjes en staat soms zomaar midden op de weg stil om vervolgens keihard in het rnd te blaffen. Ik hou m’n hart vast want ik wil haar natuurlijk nog lang niet kwijt, mijn schatje. Speciaal voor haar heb ik ook een liedje gezongen ‘Mijn kleine hartendief’. Om te luisteren kan je hier klikken. Mijn kleine hartendief

Mijn kleine Hartendief

Kijk ook maar es bij Onze honden en dan bij HKH Freyja I en HKH Freyja II en ook de pagina van Miss Bera is ver gevorderd.
We hebben een kei druk weekend achter de rug en onze honden werken altijd mee. Hun werken bestaat vooral veel opletten op wat wij aan het doen zijn, meegaan als we naar optredens gaan of zoals dit weekend thuis blijven omdat het niet handy is. Beide kunnen dat erg goed, dat hebben we ze gelijk in het begin geleerd en daar veel aandacht aan besteed, omdat dat ook bij IJslanders wel een dingetje kan zijn. Maar ik weet zeker dat als je extra aandacht eraan besteed dat je het ze wel kan leren. Die van ons kunnen 8 a 9 uur alleen zijn, alleen ik vind dat zelf vaak wat lang en als het echt te lang is of bv te vaak gebeurd, dan roepen we de hulp in van onze knuffelmeisjes. Ik heb ook altijd een ritueeltje bij het afscheid als ik wegga… Iedere hond krijgt om de beurt evenveel kusjes, ik zeg ‘vrede op aarde’, oftewel ik vraag ze geen ruzie te maken als ik weg ben en ik vertel ze of ze echt alleen zullen zijn of dat de knufflemeisjes komen. Ik ben ervan overtuigd dat ze me verstaan, bij het woord knuffelmeisjes dan zie ik hun oogjes oplichten. En als we weer thuis komen praten ze honderduit tegen ons, maar je moet het wel kunnen verstaan.
Freyja springt tegen me op en af draait rondjes en springt weer al blaffend totdat ze er zowat schor van wordt en Bera kwispelt keihard en tegelijk neemt ze altijd mijn arm in haar bek en laat niet meer los en verteld ondertussen hele verhalen met haar staart…

Tot de volgende keer!

Puppy Miss Bera

Miss Bera & HKH Freyja II op het Hogeland.

Welkom op onze website en op mijn allereerste blog hier.
Na een moeilijke start, niks snappen van wordpress en hoe het te publiceren, veel support van lieve facebookers en van Anita de Geus(vd IJslandse Hondenclub), die het wel is gelukt om iets moois online te hebben van WordPress, is vandaag Edwin Pijpe langs geweest om het begin online te zetten en mij veel te leren. Nu nog alles invullen, maar dat is een geweldige uitdaging! Ik hoop wel dat ik morgen alles nog weet van vandaag.
Het is de bedoeling dat ook alles met elkaar gelinkt gaat worden, de beide facebooks, YouTubefilmpjes. En dat ik hier heel veel ga vertellen over ons hondenleven!
Alles over Miss Bera haar geplande nestje volgend voorjaar, ons eventuele 3e hondje…
Tips, weetjes, anekdotes, mijn boekje met tekeningen van Martine Jaspers Versluis.
Over mijn columns elke maand in de Onze Hond met de mooiste foto’s.
Over mijn foto opdrachten (in de fotostudio of een buitenshoot), zowel in Pieterburen als op locatie.  In opdracht voor jou, meerdere honden mogelijk.
Wordt vervolgd.
Veel kijkplezier alvast en groetjes van Astrid
En dankjewel Edwin!