HKH Freyja II
Mijn allerliefste schattehondekindje Freyja.
Ik ontmoette haar en was op slag verliefd, nee, smoor verliefd!
Dhr Finkers probeerde mij nog over te halen het niet te doen en het gewoon te houden bij onze Mastiff Arend-Fokko-Jan van de Dobbe Gelle. Ik dreigde desnoods uit elkaar te gaan als het niet mocht, want ik zou en moest haar hebben, dat lieve kleine bijna pikzwarte klein pupje… En wat dacht je wat, ik heb op de eerste ontmoeting gefilmd dat Wim Finkers haar kusjes geeft, dus ook dat kon niet meer stuk. We hebben wel een week of drie gedubd over welke naam we haar zouden geven. De ene week was het ‘Roppie’, omdat ze mijn nieuwste laarsjes had vervreten. Omdat ze ook altijd meeging naar mijn optredens(in verschillende hoedanigheden, van Heidedoosje tot Dom & Blond of als Gre Parelmoer) noemde we haar ook wel ‘Rockie’.
Uiteindelijk omdat ze nog liever, zoeter, schattiger en net zo Koninklijk was dan onze vorige Freyja, werd het uiteindelijk HKH Freyja II.
Ze is geboren op 31 maart 2006 en terwijl ik dit zo opschrijf is deze hoogblonde serieuze hardwerkende knappe dame dus 11 jaar.
De vrolijke, vaak grappige avonturen van haar en haar ietwat stoute brutale slootjespringerige vriendin Miss Bera zijn ook te volgen op Facebook en waren ook maandelijks te volgen in mijn column in het landelijke glossy tijdschrift de Onze Hond.
Nu staan deze verhalen in mijn boekje ‘SPUUG!’. Klik hier voor het boekje.
HKH Freyja II
Mijn aller aller liefste kleine hartendief
jij bent er altijd als ik wakker word
jij staat altijd voor me klaar
altijd betrokken altijd enthousiast
jij ziet zelfs het kleinste gebaar
’s morgens ben ik niet de liefste voor jou
maar jij wacht totdat ik ontdooi
je geeft me een knuffel en ik streel je haar
wat is ons leven toch mooi
ik hou zoveel van jou
jij bent zo warm en zo lief
je leeft met me mee zoals niemand dat kan
je bent mijn kleine hartendief
Ik maak wel eens brokken totaal onverwacht
maar jij trekt me daar wel doorheen
je bent als geen ander, nee, jij bent uniek
zo anders dan iedereen
soms vraag je mij zeg zullen we gaan
want ik wil er wel even uit
we lopen dan zwijgend en als we weer thuis zijn
kruip jij tegen me aan
ik hou zoveel van jou
je bent zo warm en zo lief
je leeft met me mee zoals niemand dat kan
je bent mijn kleine hartendief
Ik ben ontroostbaar… en ook gelukkig met de 17 jaren die ik mocht hebben met jou als mijn harstvriendinnetje…
Rust zacht…
En doe de knuffelgroetjes aan Fokko-Jan en Prins Piebe Blikje
